Project Description

Η μεγαλύτερη ανακάλυψη του 12ου αιώνα μ.Χ. στη ναυπηγική θεωρείται το πηδάλιο, τοποθετημένο κατά μήκος του πρυμνιού ποδοστάματος. Ξεκινούσε από την καρίνα του σκάφους και έφθανε μέχρι το κατάστρωμα. Μπορούσε να πάρει στροφή αριστερά ή δεξιά με την βοήθεια ξύλινου μοχλού που βρισκόταν στο επάνω μέρος, της γνωστής λαγουδέρας. Η εξέλιξη αυτή, μαζί με την καθιέρωση της κατασκευής, πρώτα του σκελετού του σκάφους και ύστερα του πετσώματος, στο διάστημα μεταξύ του 9ου και 11ου αιώνα μ.Χ. έφερε επανάσταση στον σχεδιασμό των πλοίων. Δεν γνωρίζουμε ποιος λαός εφεύρε το πηδάλιο. Ορισμένοι ιστορικοί το αποδίδουν στους βυζαντινούς και άλλοι στους Άραβες.

Ένας τύπος πλοίου το οποίο είχε τα χαρακτηριστικά που έχουμε αναφέρει, δηλαδή να φέρει ένα μοναδικό πηδάλιο–τιμόνι και να έχει την μορφή των πλοίων που είμαστε συνηθισμένοι να γνωρίζουνε σήμερα είναι το ελληνικό πλοίο του μεσαίωνα, αποκαλούμενο “καράβι” λέξη που πρέπει αρχικά να ήταν υποκοριστικό του όρου “κάραβος“. Ο κάραβος είναι βασικός κρίκος για την εξέλιξη της ευρωπαϊκής και κυρίως της μεσογειακής ναυπηγικής. Θεωρείται η βάσης του σχεδιασμού της πορτογαλικής “καράκας” και της φημισμένης “καραβέλας“.

Ενδεχομένως επάνω σε ένα κάραβο, ο γνωστός θαλασσοπόρος και εξερευνητής Χριστόφορος Κολόμβος, απέκτησε την ναυτοσύνη και ναυτική τέχνη δίπλα στον διάσημο κουρσάρο θείο του και αργότερα ναύαρχο του Βυζαντινού ναυτικού Colon.

Bασιζόμενος στα ιστορικά στοιχεία, περιγραφές, πίνακες και βυζαντινές εικόνες, κατασκεύασα το ομοίωμα που παρουσιάζω.